Nie należy wykonywać kolejnej próby tuberkulinowej w tym samym miejscu. Kolejne próby tuberkulinowe muszą być wykonywane w następujących miejscach przedramion: środkowy odcinek lewego przedramienia, środkowy odcinek prawego przedramienia, Vs górna lewego przedramienia, Vs górna prawego przedramienia, V3 dolna lewego przedramienia, V3 dolna prawego przedramienia.
Za dodatni odczyn przy użyciu 2 j. tuberkuliny RT 23 przyjęto naciek o średnicy powyżej 6 mm. Osobnicy z odczynami poniżej 7 mm podlegają szczepieniu BCG. U dzieci szczepionych BCG, o ile szczepienie było wykonane w ciągu ostanlego roku, odczyn o średnicy do 18-20 mm można uważać jako odczyn poszczepienny. Odczyn powyżej 20 mm u osobników szczepionych BCG uważa
W licznych badaniach ostatniego dziesięciolecia się za odczyn zatażeniowy i w przypadku takim należy przeprowadzić badania w kierunku gruźlicy. Należy jednak zachować daleko idącą ostrożność w ocenie odczynu i zbyt pochopnie nie kwalifikować odczynów poniżej 18 mm jako poszczepiennych, szereg bowiem czynników może zmieniać odczynowość ustroju.
W licznych badaniach ostatniego dziesięciolecia wykazano, że słaba wrażliwość na tuberkulinę nie ma związku z zakażeniem gruźlicą. Granica dodatniego i ujemnego odczynu przy użyciu standardowej dawki tuberkuliny, a wiec 2 j. RT 23 jest w pewnym sensie „indywidualna” dla danego kraju i danej szerokości geograficznej. Poza tym wiadomo, że pewna liczba osobników na całym świecie odpowiada niewielkim naciekiem nawet przy użyciu samego rozpuszczalnika lub tuberkuliny heterologicznej. Dlatego ujęcie graficzne wyników odczynów tuberkulinowych w postaci histogramu w określonej populacji pozwala na uzyskanie z niedużym błędem granicy między odczynem dodatnim a ujemnym (ryc. 185).
